Stare Dobre Małżeństwo - Beretka dla Bejdaka

Długo by szukać w słownikach poprawnej polszczyzny „bejdaka”, a i „beretka” jest tam zaledwie przyrodnią - tylko w wymiarze regionalnym - siostrą „beretu” -„okrągłego, płaskiego nakrycia głowy”. A przecież bejdak to człowiek łagodnego serca i pogodnej twarzy, któremu bliżej do ptaków i obłoków, a nawet do żab mu po drodze, bardziej niż do ludzi. Najczęściej jest samotnikiem, chyba, że trafi na bejdulę, żeńską odmianę bejdaka. Bejdak jest środkowym i najważniejszym ogniwem w wielkiej galerii dziwolągów, których Bóg nam zesłał. Umościł sobie gniazdko między bortakiem, a berysem. Ten pierwszy jest skrajnym, trochę niebezpiecznym dziwolągiem, bo lubi zrobić coś na złość i szybko łypie złym okiem. Berysa trzymają się żarty i psikusy gdyż jest największym kawalarzem wśród dziwolągów. Arystokratą wśród nich jest bejdak - dziwak pełen zadumy, liryzmu i refleksji. Jego beretka z antenką, to specjalny dar od Boga, z którym kontaktuje się bez pośredników, dlatego nigdy jej nie zdejmuje. Od wielkiego święta nosi krawatkę - nie mylić z krawatem! To jego stuła, dzięki której świat rozgrzesza jego, a on rozgrzesza świat. Miejską odmianą bejdaka jest szarak - też w beretce - lecz zawsze tylko szarej. Natomiast bejdaki małomiasteczkowe przybierają czasem beretki kolorowe. Wiejskie bejdaki pozwalają sobie nawet na ekstrawagancję, bo na beretkach mają grochy, łaty, ciapki i kropki. Czasem są to ślady po rozmowach z ptakami, a niekiedy wynik spotkania z leśnym muchomorem. Jak więc widać, w tytule naszej płyty tylko przyimek „dla”, łączący beretkę z bejdakiem jest poprawny literacko i językowo. Proszę nam wybaczyć, że już na pierwszy rzut oka i ucha jesteśmy: zaściankowi, niemodni, wręcz anachroniczni. A jeszcze: organki, śrut przedwojenny, kapelusz tyrolski... A makatka? Przecież to forma zapomniana i taka ludowa, że nawet z naszych kuchni ją przegonili... Ale co mamy zrobić, kiedy wokół nas coraz więcej bejdaków i szaraków, berysów i bortaków. Spotykamy ich wszędzie - w Bieszczadach, w Tymbarku i w sandomierskich sadach. Nie możemy ich zostawić na pastwę losu, zwłaszcza, gdy świat od nich się odsuwa. Tacy już jesteśmy i tacy pozostaniemy. W naszym albumie są też stare fotografie z płonącego domu, z pierwszej komunii. Są lekko zamglone zdjęcia wujka Kazka, Janka Rybowicza czy ulotnej pani od angielskiego. Szepczemy wciąż - nie tylko od święta - naszą modlitwę rozwieszoną między gwiazdami.

Premiera płyty nastąpiła podczas Festiwalu Sztuk Różnych Bieszczadzkie Anioły.

1. Makatka z płonącego domu
2. Makatka rodzinna
3. Wujek Kazek
4. Szarak w baretce
5. Makatka dla pani od angielskiego
6. Tymbark
7. Pod wieczór
8. Modlitwa rozwieszona między gwiazdami
9. Bieszczady 2003
10. Bejdak
11. Trójkąt opatrzności
12. Makatka dla Janka Rybowicza
13. Makatka z sadu
14. Kosmiczny szept
15. Prosto od serca

Tu możesz posłuchać fragmentów utworów